ekonomi

Pamukova Sakarya nehrinin kuzeyi ile Samanlı dağları eteklerinde kurulmuş, ekonomik yapısı tarıma dayalı bir ilçe merkezidir. Sakarya nehrinin yanındaki Pamukova ovası sık sık Sakarya taşkınlarına maruz kalır ve büyük zararlar meydana gelirdi. Eskiden pamuk, kavun, ayçiçeği, pancar ve buğday başlıca ekilen ürünlerdi. Daha sonraları Sakarya nehri üzerinde kurulan bent ve barajlar sayesinde nehir kontrol altına alınmış, böylece Sakarya’nın zarar verdiği arazilerde ziraat yapılmaya başlanmıştır. Pamukova’daki tarım alanları önceleri Köy Hizmetleri kanalları, daha sonraları DSİ kanalları ile yaz aylarında da sulanır hale gelmiş, bugün tamamen sebze ve meyve ziraatı yapılan kıymetli topraklara dönüşmüştür. Pamukova ovasında münavebeli şekilde yapılan tarla ziraatı sayesinde bir yıl içinde iki üç ürün alınır hale gelmiştir. 

İlçenin yüzölçümü 432 Km2 dir. 29. 55’ 34” / 30. 12’ 42” doğu meridyenleri ile 40. 24’ 28” / 40. 36’ 33” kuzey paralelleri arasında yer almaktadır. İlçede ılıman bir iklim hakimdir. Yağışlar mevsimlere göre dengeli dağılmadığından sulamaya ihtiyaç duyulmaktadır. İlçenin yıllık yağış miktarı 600-800 mm’dir. Nem oranı ise % 65-70’ arasındadır. 

İlçe arazisi dağlık ve ovalık olmak üzere iki özellik göstermektedir. Ovada 15 adet köy olup polikültür (meyve, sebze ve bağ) ziraatı yapılmaktadır. Dağlık kesimde ise arazi ziraata uygun olmayıp, kışlık hububat ve hayvancılık yapılmaktadır. 

İlçede uygulanan yaygın tarımsal üretim deseninin ana ürünleri buğday, şeker pancarı, soğan, salçalık biber, domates, bağ, ayva ve şeftalidir. Yayla köylerinin ana ürünleri ise çilek, armut, barbunya fasulyesi ve hububattır. Birim alandan en fazla verim alabilen ilçelerin başında gelir. Pamukova şehir merkezi ve köylerinin nüfusunun %80’i çiftçilikle uğraşır. 

DSİ teşkilatınca yapılan sulamanın 52100 dekarlık alanı suyun kendi kendine akışı (cazibe) ile, 30000 dekarlık yamaç ve yüksek arazilerin sulanması ise pompajlı (terfili) şekilde yapılmaktadır. 

DSİ sulamalarında beton kanal uzunluğu : 125 km 
Alçak basınç borulu kanal uzunluğu : 45 km 
Tahliye kanallarının uzunluğu : 160 km 
Toplam servis yolu uzunluğu : 160 km 
DSİ kanallarıyla yapılan sulamalar Pamukova ilçe merkezine ve19 köye hizmet götürmektedir. 

Çiftçinin gelir kaynakları sebzecilik ve meyvecilik olup, ana gelir kaynağı olarak soğan, üzüm, şeftali, şeker pancarı, ayva üretimi yapılmaktadır. Bağcılık en son gelişme teknik usülle yüksek sistem telli bağcılığı teşvik edilmekte ve uygulanmaktadır. 

İlçenin coğrafi konumu ve ikliminin müsait olmasından faydalanılarak sera sebzeciliği konusunda büyük bir hamle yapılmıştır. Özel şahıslara ait 2 adet projeli ve ruhsatlı fidan ve asma çubuğu yetiştiren fidanlık ve 22 dekarlık alanda 62 adet projeli 18 adet projesiz plastik örtülü sera mevcuttur. Bir yılda 3 çeşit ürün elde edilmektedir. Seralarda tarımın en modern şekli olan damla sulama ve hibrit tohum kullanılarak bir dekardan 20 ton salatalık elde edilmiştir. 

İlçenin dağlık olan köyleri orman sahası içindedir. Arazileri kısıtlı olup, hayvancılık ve orman işçiliği ile gelirlerini sağlamaktadırlar. Dağ köyleri olan Çilekli, Hüseyinli ve Kemaliye köylerinde yaklaşık 1000 dekarlık alandan ortalama 1500 ton çilek üretimi yapılmaktadır. 

Pamukçuluk : Tekstil ve eczacılıkta (İdrofil pamuk) kullanılan pamuk üretimi ilçede 19 yy'da başlamıştır. 20 yy'da İtalya'dan getirilen Akala cinsi pamuğun yörede ekilerek işlenmeye başlanmasıyla ilçe ekonomisine büyük katkı sağladığı görülerek, Cumhuriyet döneminde pamuk ve pamukçuluğa gereken önem verilmiştir. 

İlçede ve ova köylerinde ekimi yapılan Akala pamuğunun verim ve kalite yönünden çok iyi netice vermesi sonucunda tüm ova halkı pamuk ekimine yönelmiş, Geyve Akhisar'ı pamukçu memleketi olmuştur. 

1937 yılına kadar adı Akhisar olan ilçenin, Manisa Akhisar'ı ile isminin karışması nedeniyle, yeni isim verilmesi kararından sonra, yörede üretilen üstün evsaflı pamuktan esinlenilerek adı Pamukova olarak değiştirilmiştir. Ancak günümüzde pamuk üretimi yok denecek kadar azdır.

Tütüncülük : 1980'li yıllara kadar tütün, Pamukova'da ve yaka köylerinin hemen hemen hepsinde dikilen en iyi gelir sağlayan tarım ürünü idi. (1966 yılı üretimi 228.144 Kg). Yapılan ziraat, sulu tarıma geçtiğinden, çiftçi soğan, domates, pancar gibi daha çok gelir getiren ürünlerin ekimine yöneldiği için, günümüzde tütün ekimi tamamen bırakılmıştır. Tütün, çok ekildiği dönemlerde, ilçe ekonomisine büyük yararlar sağladığı için tütüne gereken önem verilmiştir. 

Tütünün hasadı (tütün kırma) dikiminden iki ay sonra yapılmaya başlanır. Sıcakta kokusu ve ele yapışması nedeni ile sabahın erken saatlerinde kırılan tütün yaprakları, gündüz iğlerle iplere dizilerek kurutulur. Bir yaz boyu gölgede, kurutulan tütünler, kış aylarında paskal yapılarak deste deste istiflenir. Daha sonra çullarla, her an kontrol edilmeye müsait olacak şekilde denk yapılırdı. Tütün alım zamanında eksperlerce kontrol edilen tütün denkleri, cins, evsaf, kalitelerine ve bölge baş fiyatlarına göre değerlendirilerek, özel sektör veya tekel tarafından satın alınırdı. 


İpek Böcekçiliği : Pamukova’ da kavun, tütün ve üzümden sonra ilçe ekonomisine en büyük katkıyı sağlayan 45 Günde verim yapan ipek böcekçiliği idi. 

İlçede ipek böcekçiliğinin iyi kazanç sağladığı yıllarda böceğin gıdası olan dut yaprağı ihtiyacından dolayı dut bahçeleri çoğalmış Pamukova yemyeşil bir görünüm kazanmıştı. 

1983 Yılında 223 İpek böceği kozası üreticisi 8284 Kg Koza üretmişlerdi. 

Sentetik iplik ve Çin ipeğinin ithalatı ile ipek böcekçiliği önemini yitirerek tamamen terk edilmiştir. 



Hayvancılık : İlçede hayvancılık; ilçe ve köylerinde ekonomi tarım ağırlıklı olduğundan, hayvancılığın ekonomiye katkısı daha azdır. Hayvancılık genelde ev ihtiyaçlarını karşılamak, biraz da ek gelir elde etmek için yapılmaktadır. Ancak Kaymakamlığımızın destekleme projeleriyle dağlık kesimdeki köylerimiz başta olmak üzere cins süt inekçiliğinde artış olmuştur.

Pamukova’da kanatlı hastalıklarıyla yapılan mücadele, hayvan aşılama işleri zamanında ve tam yapıldığı için ilçede hayvan hastalıklarına pek rastlanmamaktadır.